Kolos Rodyjski Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w 292-280 roku p.n.e. Monument wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu dla upamiętnienia zwycięstwa Seleukosa I Nikatora nad Demetriuszem Poliorketesem (304 p.n.e.). Posąg miał ok. 32-36 m wysokości i ważył ok.70 ton. Widoczny był już z okolicznych wysp. Według zapisków kronikarskich do budowy tego posągu zużyto 500 talentów (ok. 12,7 tony) brązu oraz 300 talentów (ok. 7,6 tony) żelaza do wykonania szkieletu. Jego budowa trwała 12 lat. Konstrukcja figury oparta była na żelaznym szkielecie wypełnionym gliną i obłożonym elementami z brązu. Przy montażu kolosa Chares zastosował oryginalną metodę: w miarę budowy posąg obsypywano ziemią tworząc ogromny kopiec, który po zakończeniu budowy rozkopano.
Posąg
uległ zniszczeniu w 224 roku p.n.e., podczas trzęsienia ziemi. Jak pisał
Strabon "statua leżała na ziemi powalona trzęsieniem ziemi i przełamana
w kolanach". Stąd wzięło się późniejsze powiedzenie "kolos na glinianych
nogach". Można przypuścić, że do zniszczenia kolosa przyczyniła się
korozja szkieletu, wykonanego z nie najlepszej jakości starożytnego
żelaza i znajdującego się w wilgotnym środowisku wypełniającej posąg
gliny. Powalony posąg nadal budził niekłamany podziw
starożytnych swoimi rozmiarami. Pliniusz Starszy wspomina, że tylko
niewielu ludzi było w stanie objąć obydwiema rękami duży palec ręki
statui. |